Pełnoletność osiągają już ludzie, którzy nie znają czy nie pamiętają świata, który nie był podpięty do sieci. Nie uczestniczyły też w tradycyjnych zabawach, które my, nieco starsi, pamiętamy z podwórek. Znają za to od podszewki świat wirtualny. Ma to swoje plusy – niewątpliwie. Lecz pojawiają się również minusy. Zastanawiamy się na przykład, jak długotrwałe spędzanie czasu z grą komputerową wpływa na psychikę dziecka.
Gra grze nie równa
Nie możemy oczywiście potępiać samych gier komputerowych w czambuł. Byłoby to, jak się mówi, wylewanie dziecięcia z kąpielą. Gry wideo oczywiście wywierają wpływ na psychikę dziecka, podobnie jak inne formy rozrywki (na przykład jazda na rowerze). Przy czym istotne jest i należy to wyraźnie napisać – może to być zarówno korzystny jak i negatywny wpływ. Ważne jest to, dlaczego on gra w te gry, czego więc w nich szuka. Jeżeli ucieczki – to nie jest to dobre rozwiązanie. Światy wirtualne mają wiele do zaoferowania, szczególnie tym, których nie zaspokaja realność. Mogą się w nich “realizować”, przechodząc kolejne levele, pokonując coraz to silniejszych przeciwników, rozwijając swoją postać. Tym niemniej alienacja gracza się tylko pogłębi. Z roku na rok problemy z nawiązaniem więzi z otoczeniem staną się trudniejsze.
Inaczej to wygląda, kiedy dziecko traktuje gry wideo jako jedną z rozrywek. Chwyta czasem za pada, by spróbować swoich sił lub też odpocząć od nauki czy trochę stresującego dnia w szkole. Ma jednak też inne zainteresowania. Gry komputerowe pomagają się zrelaksować, oczyścić umysł.
Zresztą aktualnie możemy wybierać pośród gier, które wymagają do graczy kreatywności, logicznego myślenia (na przykład przygodówki), a także pracy w grupie (tryb multiplayer). W takim układzie stanowią one jeden z elementów – mniej czy bardziej ważny – który bierze udział w pozytywnym kształtowaniu się młodego człowieka.
Nie dla brutalnych gier
Psychologowie dziecięcy mówią o niekorzystnym wpływie brutalnych, więc pełnych przemocy gier na rozwój dziecka. Pamiętajmy, że ono dopiero uczy się rozpoznawać, czym jest dobro, a czym zło. Nie jest to łatwy proces, a krew – nawet stworzona z pikseli – tryskająca z wirtualnych ofiar może zaciemnić ów proces.
Podsumowując, wpływ gier komputerowych na psychikę dziecka jest czymś niezaprzeczalnym. Przy czym nie zawsze ma on oddźwięk negatywny. Nieraz wręcz odwrotnie – pomaga młodemu człowiekowi rozwiązywać życiowe problemy.